Αναδρομή στο παρελθόν
Ο Βροντάδος σύμφωνα με μαρτυρίες παλαιών επιγραφών και εγγράφων μέχρι τα χρόνια της Επαναστάσεως του 1821 έφερε το όνομα " Ερίθαι" από τον αρχαίο τύπο "έριθος" που σημαίνει εργάτης, γεωργός επειδή οι πρώτοι κάτοικοι είχαν σαν αποκλειστική απασχόληση την καλλιέργεια της γης. Σήμερα υπάρχει η περιοχή "Ερειθιανής" και ενοριακή εκκλησία της Παναγίας Ερειθιανής. Αργότερα πήρε την ονομασία "Βροντάδος" που προέρχεται από οικογένεια με το επώνυμο "Βροντάς" ή κατά άλλους εκ του κρότου, "βρόντου" που προξενούσαν οι υλοτόμοι παλιότερα, κατά την ξύλευση των δασών της περιοχής. Στην αρχή λεγόταν "Βροντάδος" μια μικρή συνοικία, που υπάρχει και σήμερα, αργότερα δε ονομάστηκε έτσι όλη η περιοχή. Όσον αφορά την ίδρυση του χωριού δυστυχώς δεν έχουμε αρκετά ιστορικά στοιχεία. Όλοι, όμως, που ασχολήθηκαν κατά καιρούς με την ιστορία του τόπου παραδέχονται ότι ο Βροντάδος ανήκει στα νεότερα κτίσματα του νησιού και ιδρύθηκε τα χρόνια πριν από την άλωση της Κωνσταντινούπολης, όταν οι πειρατικές επιδρομές κατά το Μεσαίωνα μάστιζαν τα νησιά του Αιγαίου. Πάλι κατά την παράδοση, που διατηρείται ζωντανή μεταξύ των κατοίκων, οι πρώτοι οικιστές ήταν μερικές οικογένειες από τα Κοίλα - περιοχή που βρίσκεται βόρεια του Βροντάδου και απέχει περίπου 15 χλμ.- οι οποίες κατέφυγαν και εγκαταστάθηκαν εδώ, ύστερα από αιφνιδιαστική αιματηρή επιδρομή που δέχτηκαν από Τούρκους πειρατές. Οι οικογένειες αυτές αφού πήραν μαζί τους τη σεπτή εικόνα του προστάτη τους Αγίου Γεωργίου, ίδρυσαν τη συνοικία "Γεμέλληδος" και έκτισαν μεγαλοπρεπή ναό προς τιμή του μεγαλομάρτυρα Αγίου Γεωργίου.
Έτσι σχηματίστηκε ο πρώτος πυρήνας του χωριού, που οι κάτοικοί του αυξήθηκαν σιγά-σιγά με τη μετακίνηση και εγκατάσταση και άλλων γεωργών και ποιμένων που διέμεναν σε μικρό συνοικισμούς στο Αίπος και στο Φλώρι, που διαλύθηκαν και αυτοί από τους πειρατές. Το μικρό χωριό με λίγους αραιούς συνοικισμούς καταλάμβανε περιορισμένη έκταση, μετά το 1821 όμως, επειδή αναπτύχθηκε η ναυτιλία του και αυξήθηκε ο πληθυσμός με τη μετοίκηση και άλλων που ήλθαν από άλλα χωριά της Χίου, μεγάλωσε και πήρε τη σημερινή του μορφή. Η περιοχή είναι αραιοκατοικημένη με τις συνοικίες συγκεντρωμένες γύρω από τις εκκλησιές.
Ο Βροντάδος είναι η έδρα του δήμου Ομηρούπολης
Μία παραλιακή κωμόπολη κτισμένη στους πρόποδες του Αίπους, γεμάτη ανθόκηπους και ελαιώνες. Γενέτειρα καραβοκύρηδων και άριστων ναυτικών. Τα περισσότερα σπίτια είναι καλοφτιαγμένα, άνετα, με κήπους και περιβόλια ανάμεσά τους. Σύμβολο του σύγχρονου Βροντάδου είναι ο "Αφανής Ναύτης" , έργο του περίφημου Χιώτη γλύπτη Θανάση Απάρτη. Βρίσκεται στον παραλιακό δρόμο απέναντι από το Δημαρχείο. Η ιστορία των Βρονταδουσίων είναι άμεσα συνδεδεμένη με το ναυτικό στόλο και την πολύτιμη συνεισφορά τους σε αυτόν.
Τολμηροί από τη φύση τους επιδόθηκαν με ζήλο και εργατικότητα στη ναυτική τέχνη και αναδείχθηκαν σπουδαίοι ναυτικοί, οι πρώτοι της Χίου, η οποία με υπερηφάνεια φέρει τον τίτλο της Μητροπόλεως της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας. Μία παράδοση που διατηρείται ακόμα και στις μέρες μας.
Χριστόφορος Κολόμβος
Σύμφωνα και με τις παραδόσεις, ο μεγάλος θαλασσοπόρος Χριστόφορος Κολόμβος, επισκέφθηκε το Βροντάδο στην προσπάθειά του να μελετήσει τους θαλάσσιους χάρτες και να πάρει πληροφορίες από έμπειρους Βρονταδούσους ναυτικούς, τους οποίους και συμπεριέλαβε αργότερα στο μεγάλο του ταξίδι για την ανακάλυψη της Αμερικής. Ότι ο Κολόμβος ήρθε στη Χίο το 1474 μ.Χ. κατά την εποχή των ταξιδιών του στη Μεσόγειο ως έμπορος, θεωρείται αδιαμφισβήτητο γεγονός ,στο οποίο αναφέρεται και ο ιστορικός Γεώργιος Ζολώτας μέσα στα βιβλία του για την Χίο.
Τα πιο διαδεδομένα επαγγέλματα
Ο Δήμος Ομηρούπολης εκτός από τους πλοιάρχους, μηχανικούς, ασυρματιστές, τα κατώτερα πληρώματα έχει και ιδιοκτήτες εμπορικών πλοίων, οι οποίοι από εργάτες της θάλασσας κατόρθωσαν να αναδειχθούν σε εφοπλιστές με τη δραστηριότητα και το επιχειρηματικό τους πνεύμα. Υπάρχουν ακόμη λίγοι ψαράδες, ποιμένες, έμποροι, επιστήμονες, εκπαιδευτικοί και υπάλληλοι. Αλλά και αυτοδίδακτοι ζωγράφοι. Άνδρες και γυναίκες που παρουσιάζουν αξιόλογους πίνακες. Φυσικά και φανταστικά τοπία, προσωπογραφίες, ποικίλα έργα σε ξύλο ή μουσαμά, με νερομπογιά και λάδι. Τελευταία παρατηρείται κάποια στροφή του πληθυσμού προς τα επαγγέλματα της στεριάς.
Οι εκκλησίες
Στο Βροντάδο υπάρχουν πολλές εκκλησίες, ανάμεσα στις οποίες ο καθεδρικός ναός του Αγίου Γεωργίου, η εκκλησία της Παναγίας Ερειθιανής με την υπέροχη βοτσαλωτή αυλή και η εκκλησία του Αγίου Μάρκου. Είναι από τις πιο γνωστές και συχνά αναφερόμενες. Στην παραλία του Βροντάδου υπάρχουν η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών και η Παναγία Μούτσαινα, δηλαδή η Παναγία των μούτσων.