1ο Δημοτικό σχολείο Βροντάδου
13 Δεκεμβρίου 1915. Εγκαίνια του Σχολείου.
Η φωτογραφία των εγκαινίων. Το πλήθος, οι αρχές του τόπου, οι ιερείς, οι επίσημοι, οι δωρητές.
Η άμαξα των επισήμων. Το επιβλητικό νεοκλασικό κτίριο με φόντο τους
απαλούς κυματισμούς των γύρω λόφων, τυλιγμένο στη μαυρόασπρη σιωπή
του. Ακίνητοι και οι μικροί, οι πρώτοι μαθητές του σχολείου. Σιωπηλό το στιγμιότυπο καταπίνει τους λόγους, τους ήχους, τη χαρά, τη συγκίνηση - την ιστορικάανεπίστροφη ημερομηνία : 13 Δεκεμβρίου 1915. Από τότε το σχολείο άρχισε να λειτουργεί ως δημόσιο Αρρεναγωγείο.
Με τη Σχολή θηλέων, που στεγαζόταν σε άλλο διδακτήριο, συγχωνεύτηκε το
1930 με την επωνυμία 1ο Δημοτικό σχολείο Βροντάδου.
Στον Άγιο Γιώργη από το έτος 1845 άρχισε να λειτουργεί το πρώτο κοινοτικό Σχολείο Αρρένων και από το 1870 το πρώτο Θηλέων. Το μεν πρώτο από αυτά λειτουργούσε στο νεόκτιστο, με δαπάνες της τότε κοινότητας, κτίριο δίπλα στο ναό του Αγίου Γεωργίου, το δε δεύτερο λειτουργούσε στο κελί του Ναού. Λόγω όμως του καταστρεπτικού σεισμού της 22ας Μαρτίου 1881, το μεν Αρρεναγωγείο υπέστη σημαντικές ζημιές και έπαψε να λειτουργεί, ενώ παράλληλα το κελί και ο Ναός κατεδαφίστηκαν.
Όμως με δαπάνες της Αγγλίας, ύστερα από πρόταση του προέδρου της επιτροπής, για την παροχή βοήθειας στους σεισμοπαθείς της Χίου, Ναυάρχου Τρότερ, κτίστηκε το 1882 νέα Σχολή ξύλινη, δίπλα στην πρώτη, όπου σήμερα βρίσκεται η ενοριακή αίθουσα του Αγίου Γεωργίου. Η Σχολή αυτή χρησιμοποιήθηκε ως Αρρεναγωγείο, ενώ στην πρώτη, ύστερα από επισκευή, στεγάστηκε το Παρθεναγωγείο μέχρι το έτος 1926.
Μέχρι το 1881 τα Σχολεία αυτά λειτουργούσαν με την αλληλοδιδακτική μέθοδο, με ένα συνήθως δάσκαλο και κάποιες φορές και με έναν βοηθό, τον επονομαζόμενο υποδιδάσκαλο. Υπήρχαν 8 τάξεις (τμήματα), στα οποία φοιτούσαν μαθητές, γύρω στους 700, μερικοί από τους οποίους προέρχονταν από τα Λιβάδια. Με την εισαγωγή όμως και εφαρμογή στη Χίο της μεθόδου του αειμνήστου Γεωργίου Ρεβέλη, ο Βροντάδος φρόντισε για την βελτίωση της εκπαίδευσης. Έτσι, λοιπόν, υποχρεώθηκαν οι τότε δημοδιδάσκαλοι Δημήτριος Τελλής και Ανδρέας Πειθής να κατεβαίνουν δύο φορές την εβδομάδα και να διδάσκονται μαθήματα της νέας παιδαγωγικής από το Ρεβέλη. Όμως οι δάσκαλοι αυτοί λόγω της μεγάλης απόστασης και δικής τους σωματικής κόπωσης, παραιτήθηκαν της προσπάθειας, αφήνοντας το έργο αυτό στους νεότερούς τους.
Κατά το 1885 μεταρρυθμίστηκαν τα Σχολεία και μετατράπηκαν σύμφωνα με το νέο σύστημα, από 8/τάξια σε 4/τάξια, με δύο δασκάλους.
Το Σχολείο στην τελική του μορφή, κτίστηκε σε κτήμα που ανήκε στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου το έτος 1915 με δαπάνες : της επιτροπής, η οποία κατέβαλε 27.642δρχ., του Γεωργίου και Ζωρζή Μιχαλινού, δωρητών, καταβαλλόντων δρχ.18.600, του Καθεδρικού ναού Αγίου Γεωργίου δρχ.14.000,διαφόρων αδελφοτήτων δρχ.3.060, του Αντωνίου Παληού δρχ.1.000, διαφόρων συνδρομητών 3.443, της κοινότητας δρχ. 3.443, του κράτους δρχ.3.443, συνολικά δραχμές 67.745.
Ο θεμέλιος λίθος της Σχολής τοποθετήθηκε την 6η Αυγούστου 1914 και τα εγκαίνια τελέστηκαν την 13η Δεκεμβρίου 1915 ώστε, εξαιτίας αυτών, να αναβληθεί η πρόσκληση των βουλευτών της Χίου στην Ελληνική Βουλή. Στην τελετή των εγκαινίων παρευρέθηκε πλήθος ανθρώπων όλων των τάξεων και ηλικιών από την πόλη και τα γύρω μέρη, καθώς και όλοι οι κάτοικοι του Βροντάδου και ο μεγάλος ευεργέτης της Σχολής Γεώργιος Ζ. Μιχαληνός.